گشایش شرکتهای فناورانه در طی 30 سال گذشته شتاب بی سابقه ای گرفته است. رفته رفته راه اندازی شرکتهای بزرگ فناورانه به چیزی بیش از تیمی خلاق از نرم افزارنویسان نیاز داشت.
گاهی یک شرکت نوپا فقط برای ارایه خود نیاز به پنجاه تا صد همکار داشت.
به همین دلیل سرمایه گذاران و وی سی ها شرایط خود را با شرایط روز تطبیق دادند. به این تریتب که شرایط سرمایه گذاری را اینگونه سامان دادند:
- تخصیص مبالغ قابل توجه در سرمایه گذاری
- تامین مدیران اجرایی بسیار قوی برای مشاغلی مانند مدیر تولید
- یافتن مشتری برای اولین محصولات
- همکاری نزدیک با شرکت و ورود به بحث مدیریت شرکت به منظور جلوگیری از خطاهای بزرگ
این تغییرات هم کمکی به کارآفرینان بود و هم سود سرمایه گذاران را تامین می کرد. اما این تغییرات در کنار خوبیهایش برای برخی کارآفرینان کمک گرفتن از سرمایه گذاران را بسیار دشوار کرد. چرا که برای همه کارآفرینان پاسخ به درخواستها و حداقلهای سرمایه گذاران میسر نبود. مواردی از این دست چون:
فرآیند طولانی و زمانبر تایید صلاحیت برای کارآفرینان نوپا مانعی شد.
حجم بالای سرمایه گذاری
سرمایه گذاران به دلیل تخصیص وقت قابل توجه متمایل به سرمایه گذاری های زیاد در هر مورد بودند اما این مبالغ بالای سرمایه گذاری برای همه کارآفرینان مطلوب نیست.
عضویت در هیات مدیره
در مراحل ابتدایی کسب و کار نوپا ورود به هیات مدیره از سوی کارآفرینان مطلوب تلقی نمیشود.
به همین دلیل رفتع رفته نوع جدیدی از سرمایه گذاری شکل گرفت که امروزه با سابقه ای بالای ده سال و با عنوان فرشتگان کسب و کار شناخته می شود. فرشتگان در کسب و کارهایی بسیار نوپا که ریسک سرمایه گذاری را به شدت بالا می برد سرمایه گذاری می کنند. همچنین ارزیابی های آنها معمولا بر مبنای تجارت و شهود شخصی است و از همین رو فرآیندهای تایید صلاحیت برای فرشتگام به سایر سریعتر از مشابه آن در وی سی ها اتفاق می افتد. ضمن اینکه تجارب خود را به دلیل علاقه در اختیار کارآفرین قرار می دهند.
تهیه و تنظیم: گروه کارایا
