انتخاب هم تیمی، مانند ازدواج نیاز به داشتن استاندارد و نگاه دقیق و ریزبینانه دارد که در این رابطه باید نکاتی را مورد توجه قرار داد؛
1- پیش از آن لازم است نقاط قوت و ضعف شخصیتی، علمی و مهارتی خودمان را نیز بدانیم.
2- مهم است باورهای ما نسبت به کاری که قرار هست انجام دهیم و همینطور نسبت به زندگی، نه کاملا یکسان اما حداقل مشابه باشند.
3- مهم است ارزشهای مشابهی داشته باشیم که جهت گیری ها و نظام اخلاقی ما را سمت و سو دهد.
4- مهم است سایز تفکر ما نزدیک به هم باشد و اختلاف زیاد نداشته باشد.
5- مهم است منافع ما چه از لحاظ مالی و چه از لحاظ معنوی باهم همسو باشند.
6- در نهایت داشتن یک دورنمای مشترک که با باورها و ارزشهای مشترک نظارت شود، می تواند ما را به سمت منافع مشترکمان سوق دهد.
خطا آنجا رخ می دهد که ما با خودمان و خصوصیاتمان را به درستی نمی شناسیم و یا به خصایص و ویژگیهای طرف مقابل اشراف کامل نداریم و یا هر دوی آنها می تواند باشد.
به نظر می رسد برای به دست آوردن چنین شناختی، علاوه بر رصد کردن مهارت ها و معیارهای فنی و علمی، نیاز به خودشناسی و سایر معیارهای شخصیتی هم وجود دارد که اتفاقا در اغلب موارد آگاهانه یا ناآگاهانه، نادیده گرفته می شوند چرا که فکر می کنیم قرار است فقط با هم کار کنیم نه اینکه ازدواج کنیم!
در مرحله بعد اگر بخواهیم پا را فراتر بگذاریم، شخصیت شناسی MBTI برای تیم سازی و شکل دهی یک هسته اولیه کارآمد و کارا، رهنمودها و روشهای موثری ارائه می کند که در زمان مناسب بسیار مفید و اثربخش است.
منبع: Afarinkan.com
