مبحث کارآفرینی مقوله ای است که در سالهای اخیر در دنیا خیلی مورد توجه قرار گرفته و اکثر کشورها در تلاش برای توسعه آن هستند. خوشبختانه در ایران نیز این علاقه در بسیاری موارد جنبه عملی پیدا کرده و در دانشگاه ها و مراکز دولتی و خصوصی شاهد این مهم هستیم.
ایجاد مراکز حمایت از کارآفرین ها، مراکز شتابدهی استارتاپ، دانش بنیان و ... همگی شاهد این مدعا هستند. مانند بسیاری از کارهای جدید برای رسیدن به شرایط مطلوب فاصله وجود دارد ولی مهم حرکت در راستای کارآفرینی است که خوشبختانه شروع شده است.
هرفردی تعبیرو توجیهی برای شروع کارآفرینی دارد. اگر همه دلایل شخصی و انگیزشی را کنار بگذاریم، کارآفرین بایستی با ارائه یک راهکار،مشکلی را مرتفع کند یا امری را تسهیل نماید و بایستی برای راهکار خود بازار و امکان فروش را متصور باشد. برای این منظور لازم است تمام خصوصیات افراد کارآفرین مانند نوآوری، پشتکار، تلاش و .... را داشته باشد. آیا با داشتن این خصوصیات می توان کار را به سرانجام رسانید؟
بطور مسلم نیاز به منافع داریم نظیر منابع انسانی و مالی که به راحتی قابل دستیابی نیستند. دلیل آنکه بسیاری از ایده ها هیچوقت عملی نمی شوند را می توان در عدم تامین مناسب و به موقع منابع دانست. لذا یکی از مهمترین وظایف یک کارآفرین یافتن منابع مورد نیاز است. بعبارت ساده تر اگر فقط ایده دارید و با خیال آن می خوابید و بیدار می شوید و منتظر هستید بقیه عالم و آدم شما در پیاده سازی ایده تان کمک و یاری کنند و تازه ممنون و خوشحال هم باشند!
بدانید که کارآفرین نیستید و بهتر است وقت و تلاض خود را در راه بهتری صرف کنید. راستی چقدر در کار تیمی و جمعی خوب هستید؟ آیا می توانید یک تیم خوب را دور هم جمع کنید؟ یک تیم شامل افراد فنی، مالی، بازرگانی و فروش! آیا می دانید که چگونه از بازار هدف ارزیابی داشته باشید؟ اگر اشتباه کردید و بدجوری شکست خوردید قدم بعدی چیست؟ اگر در اواسط کار متوجه شدید که راه و روش انتخاب شده اشتباه است، چه تصمیمی می گیرید؟
